ιδέες
-
ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ στον ΜΟΡΑΛΗ
Μεγάλη αναδρομική Έκθεση του σπουδαίου ζωγράφου, Γιάννη Μόραλη, παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, μέχρι 5 Ιανουαρίου 2019.
-
Ο «Λόφος» στην Μακρόνησο της ερήμου
Ο Λουμέτ υπέγραψε μια αντιπολεμική και αντιμιλιταριστική ταινία για όλες τις μορφές της καταπίεσης, της βίας και της φαυλότητας.
-
100 χρόνια ΓΣΕΕ: Στιγμές από την ιστορία του εργατικού κινήματος
1. Τα πρώτα βήματα
-
«Ζεις; Όλοι στο καφενείο λένε ότι σκοτώθηκες»: Συνέντευξη του Τάσου Κατιντσάρου για την εξέγερση του Πολυτεχνείου
Ο Τάσος Κατιντσάρος γεννήθηκε το 1955 στο Περιστέρι. Το 1973, απόφοιτος πλέον του εξατάξιου γυμνασίου, ιδιωτικός υπάλληλος και μέλος της Κ.Ο. Μαχητής, έλαβε μέρος στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, γεγονός που καθόρισε την μετέπειτα πορεία και πολιτική του ένταξη. Για τις μέρες εκείνες, για τα γεγονότα και τις προσωπικές του εμπειρίες, μίλησε στις 13 Απριλίου 2012, στο Περιστέρι, στον Ιάσονα Χανδρινό, στο πλαίσιο της έρευνας του τελευταίου μαζί με τον Κωστή Χριστοδούλου για την εξέγερση. Το κείμενο της συνέντευξης δημοσιεύεται σήμερα, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον Τάσο Κατιντσάρο, ο οποίος απεβίωσε στις 27 Σεπτεμβρίου 2018.
-
Δέκα ταινίες και ένα ντοκιμαντέρ, για τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο
Επειδή, «η ηλικία δεν είναι άλλοθι για να μην ξέρεις ποιό είναι το σωστό» και «ο πόλεμος είναι εμπορική σύρραξη οικοπεδοφάγων».
-
Ο Μάης του ’68 στο Μεξικό
Το ημερολόγιο γράφει 16 Οκτωβρίου του 1968, όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πόλη του Μεξικού βγαίνουν πρωταθλητές δύο μαύροι αμερικάνοι, ο Τόμι Σμιθ και ο Τζον Κάρλος.
-
ΑΣΚΗΤΙΚΗ: μια συνεχής άσκηση ελευθερίας
Ο Καζαντζάκης άρχισε να διαμορφώνει το «σκελετό» της Ασκητικής όταν ήταν στη Βιέννη, το 1922.
-
«Το τέλος της ιστορίας δεν επήλθε ακόμη»
Συνέντευξη με τον ηθοποιό Βασίλη Κυριάκου για τον «Μαρξ στο Σόχο»
-
«Το θέμα είναι τώρα τι λες…»
Ο παραπάνω τίτλος, που προέρχεται από στίχο του Μανώλη Αναγνωστάκη, είναι από την Έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής, η οποία είναι αφιερωμένη στον ποιητή (διάρκεια από 12 Φεβρουαρίου έως τέλη Οκτωβρίου 2018).
-
Η «Άγρια Συμμορία», πενήντα χρόνια μετά...
...ή γιατί κάποια ριμέικ είναι αχρείαστα και εκτός τόπου και χρόνου.