πολιτική
-
Πολύ αργά για κροκοδείλια δάκρυα, Αλέξη…
Το Μάτι, η διαπλοκή, το ΕΣΡ και η συνέχεια του παρακράτους και των μνημονίων
-
Ελλάς-Γαλλία, φιλοπόλεμη και αντιδραστική συμμαχία
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αναγνώστες πιθανά θυμούνται ένα σύνθημα των αστικών δυνάμεων και του καθεστωτικού Τύπου, στη δεκαετία του ’70: Ελλάς-Γαλλία, συμμαχία…
-
To editorial του νέου φύλλου της "Εργατικής Αριστεράς" (Νο 451)
Η συμμαχία του Μητσοτάκη με τον Μακρόν δεν θα έπρεπε να προκαλεί εκπλήξεις. Παρόλο που ο ένας προέρχεται από τα σπλάχνα της Δεξιάς και ο άλλος από την καμαρίλα της σοσιαλδημοκρατίας, έχουν από καιρό συγκλίνει στη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία.
-
Στις Συμπληγάδες της τοξικής επιχειρηματικότητας του ποδοσφαίρου
Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό της αγνώριστης Ελλάδας, Κυριάκο Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
-
Η πρόκληση των εξοπλισμών και το αντιπολεμικό κίνημα
Η ελληνική εξωτερική πολιτική ανέκαθεν αξιοποιούσε το ζήτημα της αύξησης των στρατιωτικών εξοπλισμών προκειμένου να διεκδικήσει τη θέση της στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Και η αλήθεια είναι ότι πάντοτε το έκανε αυτό με υπερβάλλοντα ζήλο. Η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο το επιβεβαίωσε με τον πιο ωμό και ξεκάθαρο τρόπο.
-
Ο κύκλος της ΛΑΕ έχει κλείσει
Να δούµε καθαρά τα λάθη, να µην πάει χαµένη η κοινή εµπειρία
-
Ποιος φοβάται τη Χάγη;
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) αποτελεί το κύριο δικαστικό όργανο των Ηνωµένων Εθνών, το δε καταστατικό του αποτελεί τµήµα του Καταστατικού του ΟΗΕ. Συγκροτείται από 15 δικαστές που εκλέγονται για 9 χρόνια από το Συµβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
-
Το μεγάλο παιχνίδι στη Λιβύη και η ελληνική εμπλοκή
Η κατάσταση στη Λιβύη παραμένει «στο κόκκινο», παρά τον κύκλο διπλωματικών πρωτοβουλιών.
-
To editorial του νέου φύλλου της "Εργατικής Αριστεράς" (Νο 450)
Όλο το τελευταίο διάστημα, στο φόντο των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών (οι οποίοι «απλώνονται» πλέον πέρα από το Αιγαίο), υπάρχει μία συντονισμένη προσπάθεια, τόσο από το αστικό πολιτικό σύστημα όσο και από τα ΜΜΕ, να καλλιεργηθεί ένα κλίμα συναίνεσης –ή έστω ανοχής– απέναντι σε μία κυβερνητική πολιτική η οποία επενδύει στην πολεμοκαπηλεία και τον εθνικισμό.
-
Καμία εξόρυξη, κανένας πόλεμος, καμία ΑΟΖ στο ενεργειακό τρελοκομείο της Μεσογείου
Η «αθώα» συζήτηση για αποστολή ελληνικού στρατού στη Λιβύη ή για «δυναμική» επιβολή της μοιρασιάς των ΑΟΖ, μόνο πόλεμο και δυστυχία προμηνύει, καθώς η Ελλάς παραμένει πολύ μικρή για να διαπράττει διεθνώς μεγάλες ατιμίες.