πολιτική
-
Nα φορολογήσουμε τον πλούτο!
Θα παίζουμε στη «λοταρία» τις αποδείξεις από το τυροπιτάδικο της γειτονιάς, ενώ οι κροίσοι θα παραμένουν στο φορολογικό απυρόβλητο;
-
Ανθρωπιστική κρίση: Ένας οικονομικός πόλεμος
Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και της μεγάλης επέκτασης της φτώχειας και της ακραίας φτώχειας αποτελεί την αφετηρία προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την ανακούφιση των πληγεισών κοινωνικών και ευπαθών ομάδων, να ξεκινήσει η διαμόρφωση προϋποθέσεων για την κοινωνική ένταξη, την είσοδο εκ νέου στην αγορά εργασίας και την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
-
Ο κρίσιμος ρόλος της αριστερής «πτέρυγας» και η μεταβατική λογική
Με το υπερόπλο της ρευστότητας αλλά και της χρηματοδότησης και την «απειλή» πιστωτικού γεγονότος οι δανειστές αναγκάζουν την κυβέρνηση να στραγγίσει τα πολύτιμα διαθέσιμα του Δημοσίου βυθίζοντάς την σε ολοένα δυσχερέστερη θέση. Βέβαια χρεοστάσιο εντός ευρωζώνης δεν είναι εύκολο να συμβεί και πάντως όχι με την συνέργεια των ευρωπαϊκών διευθυντηρίων – κάτι τέτοιο αποτελεί όπλο του αδύναμου, του χρεώστη – γι’ αυτό και την τελευταία στιγμή δίνονται τα αναγκαία «ψίχουλα» μεταθέτοντας το πρόβλημα χρονικά.
-
Για ποιόν εργάζεται ο χρόνος;
Οταν άρχισε να υποχωρεί κάπως το επικοινωνιακό μπαράζ που επιχείρησε να παρουσιάσει την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη μεταξύ κυβέρνησης και Eurogroup (και την «λίστα μεταρρυθμίσεων» που τη συμπληρώνει) ως περίπου νίκη, το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της είναι ότι «αγόρασε χρόνο».
-
Και τώρα;
Δεν είναι η στιγμή να παρακολουθούμε απαθείς και μοιρολατρικά την πορεία προς την προδιαγεγραμμένη καταστροφή, ούτε να τρέφουμε μεταφυσικές ελπίδες ότι ίσως συμβεί ένα θαύμα για να μας σώσει. Δεν είναι η ώρα για να παρακολουθούμε από τηλεοράσεως τους χειρισμούς των διαπραγματευτών της κυβέρνησης στο λάκκο των λεόντων. Είναι η ώρα για προσκλητήριο μάχης, για την ένταση και επιστράτευση στον ύψιστο βαθμό των υλικών και πνευματικών δυνάμεων, ατομικών και συλλογικών. Είναι η ώρα να συγκροτήσουμε πολιτικό και σχηματισμό μάχης, με κοινωνικό και πολιτικό βάθος, με εναλλακτικό σχέδιο ρήξης και με πολιτική ηγεσία αποφασισμένη για όλα! Αλλιώς, μη έχοντας σκοπό, ούτε ιερό ούτε ανίερο, η Ιστορία μπορεί να μας σκαρώσει μια πολύ σκληρή φάρσα…
-
Μέτωπο της Αριστεράς σε Ελλάδα και Ευρώπη ενάντια στη λιτότητα και τους εκβιασμούς του ευρωπαϊκού και ντόπιου κεφαλαίου
Κάθε μέρα που περνά το ντόπιο, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και μαζί τα ελεγχόμενα από αυτούς ΜΜΕ κλιμακώνουν την επίθεση τους για να συντρίψουν την κυβέρνηση που τόλμησε να αμφισβητήσει οριακά – όχι το καπιταλισμό – αλλά το νεοφιλελευθερισμό και κυρίως την πολιτική της λιτότητας.
-
Έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ κωλοτούμπα;
Έκανε ο Σύριζα κωλοτούμπα ή δεν έκανε; Αν η ερώτηση διατυπωνόταν κάπως αλλιώς, ας πούμε αν έκανε στροφή 180 μοιρών, ίσως θα μπορούσε να απαντηθεί πιο εύκολα.
-
Ποια συμφωνία;
σως είναι μια καλή στιγμή για δεύτερες σκέψεις. Μετά τα όσα έχουν εκτοξευθεί την τελευταία εβδομάδα από τους «θεσμούς» -το EFSF, την ΕΚΤ, την Κομισιόν, τον υπεράνω παντός «θεσμού» Β. Σόιμπλε- είναι μάλλον απίθανο να περιμένει κανείς καλύτερη συμπεριφορά τη Δευτέρα από το Eurogroup. Το οποίο τυπικά δεν είναι καν «θεσμός», αλλά μόνο μια άτυπη σύναξη υπουργών της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ε.Ε. Άλλωστε, κατά δήλωση και του επικεφαλής του, του Γ. Ντάισελμπλουμ, στη συγκεκριμένη διαπραγμάτευση λειτουργεί απλώς ως εκπρόσωπος των δανειστών της Ελλάδας. Ως Σάιλοκ που ζητάει τη λίβρα του το κρέας.
-
Κόμμα κινηματικό, όχι κυβερνητικό
Το θέμα γύρω από το οποίο εκφράζεται η αγωνία της πλειοψηφίας των μελών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σχέση κόμματος και κυβέρνησης. Όχι μόνο γιατί αντικειμενικά τα όρια μπερδεύονται και επικρατεί το «Τώρα πήραμε την κυβέρνηση, δεν είμαστε πια αντιπολίτευση». Κυρίως γιατί είναι ορατό στον καθένα και στην καθεμιά ότι οι πρώτες μέρες διακυβέρνησης συνοδεύτηκαν από την απόλυτη απαξίωση του κόμματος.
-
Χωρίς διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δεν μπορούμε να καταργήσουμε τα μνημόνια
Όταν συζητούμε για το πλαίσιο και τα όρια μιας αριστερής πολιτικής ανατροπής της λιτότητας και κατάργησης των μνημονίων, τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα είναι εξαιρετικά σημαντικά. Και ανάμεσα σε αυτά, ιδιαίτερα αν μιλούμε για την Ελλάδα του 2015, τα πλέον καθοριστικά οικονομικά μεγέθη είναι το χρέος και το πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που αυτά τα δύο «μεγέθη» είναι κεντρικά στην αντιπαράθεση τόσο με το εγχώριο αστικό-μνημονιακό σύστημα και τους πολιτικούς του εκπροσώπους όσο και με το διεθνές σύστημα (δανειστές και Ευρωζώνη).