διεθνή
-
«Θέλουν μια εκστρατεία “νόμου και τάξης” για να συσπειρώσουν τον κόσμο γύρω από την κυβέρνηση»
H Jessica Lenehan, στέλεχος του φοιτητικού σωματείου στο Πανεπιστήμιο La Trobe της Μελβούρνης και μέλος της σοσιαλιστικής οργάνωσης Socialist Alternative, βρέθηκε στην Ελλάδα για να μιλήσει στο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ. Συζητήσαμε μαζί της για τη φιλοπαλαιστινιακή δράση στην Αυστραλία, το πρόσφατο κύμα διώξεων ενάντια σε φιλοπαλαιστίνιους ακτιβιστές στα πανεπιστήμια, αλλά και τη συνολικότερη κλιμάκωση της καταστολής και του ρατσισμού στο πλαίσιο του «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία», που αναβιώνει μετά τις τελευταίες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Τη συνέντευξη πήρε ο Πάνος Πέτρου.
-
Επικίνδυνα παιχνίδια με την ΑΟΖ στην Κύπρο
Συνθήκες επικίνδυνης κρίσης διαμορφώνονται νότια της Κύπρου, όπου τουρκικά πολεμικά σκάφη συνόδευσαν τα αντίστοιχα ερευνητικά, σε περιοχές όπου η Κύπρος σκοπεύει να επενδύσει σε εξόρυξη φυσικού αερίου. Σύμφωνα με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη, πρόκειται για τη «σοβαρότερη εξέλιξη» από την εποχή που «η κυπριακή κυβέρνηση καθόρισε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της».
-
Ο ξεσηκωμός στο Χονγκ Κονγκ
Ένα μαζικό κίνημα στους δρόμους του Χονγκ Κονγκ έχει φέρει την άρχουσα τάξη της Κίνας απέναντι στη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση μετά την εξέγερση στην Τιεν Αν Μεν το 1989 και τη σφαγή της. Ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές (Δευτέρα, 6 Οκτώβρη), όλα τα σενάρια ήταν ανοιχτά, καθώς αναμενόταν η στάση των διαδηλωτών απέναντι στο τελεσίγραφο της αστυνομίας να αδειάσουν τους δρόμους. (*μέχρι σήμερα που δημοσιεύεται εδώ το άρθρο, οι κατασκηνώσεις παραμένουν στη θέση τους, αν και με μειωμένη συμμετοχή και χωρίς να εμποδίζουν πλήρως την κυκλοφορία, ενώ συζητιέται η έναρξη ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων).
-
Ιταλία: Η τελική επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα
Ο λόγος για τον οποίον ο Ρέντσι κατέχει τη θέση του πρωθυπουργού της Ιταλίας είναι γιατί έχει αναλάβει την «αποστολή» να διαχειριστεί μια ακόμα πιο σκληρή και επιζήμια για την εργατική τάξη περίοδο λιτότητας.
-
Διάσκεψη του Παρισιού: οι "πυρομανείς πυροσβέστες" που ξεκινούν τον τρίτο πόλεμο στο Ιράκ!
Ο Φρανσουά Ολάντ και ο Λοράν Φαμπιούς καλωσόρισαν τις 27 χώρες που συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι στη "Διάσκεψη για το Ιράκ" για να επιβεβαιώσουν, εντεταλμένοι από τον Ομπάμα, τον "αγώνα τους ενάντια στην τρομοκρατία" και ιδιαίτερα ενάντια στο Da'ech - το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) το οποίο έχει γίνει μια στρατιωτική δύναμη που ελέγχει εδάφη από τη Συρία και το Ιράκ. Αυτό το αυτοανακηρυχθέν χαλιφάτο πολλαπλασιάζει τις φρικαλεότητές του, που προκαλούν -και δίκαια- τον τρόμο. Ωστόσο, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη συνολική ευθύνη των παγκόσμιων και περιφερειακών δυνάμεων που τώρα ισχυρίζονται ότι αντιτίθενται σε αυτή την κατάσταση.
-
11 Σεπτεμβρίου και 9 Νοεμβρίου: H στιγμή της αλήθειας
Για τη σημασία του καταλανικού «εθνικού ζητήματος» στις συνθήκες γενικής καθεστωτικής κρίσης και την καλύτερη παρέμβαση και στρατηγική της Αριστεράς σε αυτό, γράφει ο Γιοζέπ Μαρία Αντέντας, μέλος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του Podemos.
-
Σκοτία: Πύρρειος νίκη του Κάμερον και του "όχι"
Η εμπειρία των μηνών που πέρασαν, μπορεί να αλλάξει το πολιτικό τοπίο στη Σκοτία
-
Αποστολή φαρμακευτικής βοήθειας στον Παλαιστινιακό Λαό στη Λωρίδα της Γάζας
Η ανθρωπιστική οργάνωση FairPlanet, η Αλληλεγγύη για Όλους, το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, η Ένωση Παλαιστινίων Εργαζομένων, και ο ραδιοφωνικός σταθμός 105,5 Στο ΚΟΚΚΙΝΟ, ολοκλήρωσαν τις προηγούμενες μέρες τη συλλογή και καταγραφή των φάρμακων προς τους κατοίκους της Γάζας.
-
Εθνικό Μέτωπο: και θέλουν και μπορούν...
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προληπτικός για να πιστεύει ότι ο αριθμός 13 φέρνει ατυχία στον Φρανσουά Ολάντ: 13% θετική γνώμη, είναι το ιστορικά χαμηλότερο επίπεδο στο οποίο έφτασε ο πρόεδρος το περασμένο Σαββατοκύριακο. Αλλά η συγκλονιστική είδηση είναι η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο περιοδικό Le Figaro, η οποία δείχνει τη Le Pen στην πρώτη θέση από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, όποιες κι αν είναι οι άλλες υποψηφιότητες...
-
Ιράκ: Ο Ομπάμα επιτίθεται, ο Ολάντ ακολουθεί με ζήλο
Μετά από αρκετούς δισταγμούς, ο Ομπάμα καθόρισε τη στρατηγική του ενάντια στο ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και τη Συρία: στρατιωτική και διπλωματική επίθεση για να το “καταστρέψει”.